فهرست مطالب
Anatomical Sciences Journal
Volume:9 Issue: 4, 2012
- تاریخ انتشار: 1391/02/31
- تعداد عناوین: 8
-
-
صفحه 269هدفبررسی تاثیر NT-3 بر کاهش زمان تمایز سلول های بنیادی ناحیه bulge فولیکول مو به سلول های شبه نورونمواد و روش هاابتدای فولیکول های ناحیه گونه و پشت لب موش صحرایی جداشده و ناحیه bulge آن کشت داده شد. سلول های بنیادی به دست آمده از ناحیه bulge در محیط DMEM/F12 حاوی EGF در 3 گروه کشت داده شدند. در این 3 گروه پاساژ در روز های 7، 8 و 9 انجام شد. سپس هر گروه به مدت 3 روز در مجاورت NT-3 با دوز 10نانوگرم در میلی لیتر قرار داده شدند. به وسیله روش ایمونوسیتوشیمی تمایز سلول ها با آنتی بادی بتاتری توبولین (βIIItubulin) در این سه گروه بررسی و با گروه کنترل مقایسه شد. نتایج با استفاده از آزمون تی تست آنالیز شده و 0.05>p به عنوان سطح اختلاف معنی دار در نظر گرفته شد.یافته هادر این مطالعه سلول های بنیادی به دست آمده از ناحیه bulge فولیکول در 9-7 روز اول نشانگر CD34 و طی 12-10 روز اول نشانگر نستین را بیان کردند. سپس پس از دریافت NT-3 به مدت 3 روز در گروه های ذکر شده همزمان با روند تمایز، این سلول ها با آنتی بادی بتاتری توبولین (βIIItubulin) واکنش مثبت نشان دادند.نتیجه گیریبا توجه به نتایج این مطالعه، NT-3 بر تسریع روند تمایز سلول های بنیادی فولیکول مو اثر معنی داری دارد و حتی می تواند در کمتر از 10 روز سلول های بنیادی ناحیه bulge را به سلول های شبه نورون متمایز کند.
کلیدواژگان: bulgeفولیکول مو، CD34، نستین، NT، 3، بتاتری توبولین -
صفحه 279هدف
بررسی تاثیر اسکافولد نانوفایبر PLLA بر تکثیر سلول های بنیادی اسپرماتوگونی منجمد - ذوب شده موش نابالغ
مواد و روش هاسلول های اسپرماتوگونی از موش 6-3 روزه با دو مرحله هضم آنزیمی جدا و با روش حذف تمایزی خالص سازی گردید. سلول های جدا شده در چهار گروه کشت داده شدند: 1-کشت ساده سلول های اسپرماتوگونی تازه، 2- سلول های اسپرماتوگونی تازه روی نانوفایبر PLLA، 3- کشت ساده سلول های اسپرماتوگونی منجمد- ذوب شده، 4- سلول های اسپرماتوگونی منجمد- ذوب شده روی نانوفایبر PLLA. سلول ها در محیط کشت DMEM حاوی5 درصد FCSو 10 نانوگرم بر میلی لیترGDNF به مدت سه هفته کشت شدند. طی مدت کشت تعداد و قطر کلونی ها بررسی شد. پس از سه هفته، حضور سلول های اسپرماتوگونی در کلونی ها به وسیله RT-PCR برای ژن های PLZF، Oct4، GFRα-1، VASA، ITGA6، ITGB1ارزیابی و به طور نیمه کمی نیز بررسی شد. معنی داری میان گروه ها به کمک آزمون های آماریRepeated measures و ANOVA تعیین شد.
یافته هایافته ها نشان داد که درصد حیات سلول ها در گروه سلول تازه(گروه کنترل 1 و آزمون 1) 2/2±25/ 89 و در گروه سلول منجمد 56/3±63 بود که درصد حیات این سلول ها نسبت به گروه سلول تازه به طور معنی داری کاهش نشان داد ((p≤0/001. تعداد کلونی های حاصل از کشت سلول های اسپرماتوگونی روی نانوفایبر PLLA(گروه آزمون 1 و آزمون 2) در مقایسه با گروه های کنترل(گروه کنترل 1 و کنترل 2) به طور معنی داری افزایش یافت (p≤0/001). همچنین قطر کلونی ها در گروه آزمون1 (کشت سلول های تازه بدون نانوفایبر) نسبت به گروه کنترل1 (کشت سلول های تازه بدون نانوفایبر) اختلاف معنی داری نداشت ولی در گروه آزمون2 (کشت سلول های منجمد- ذوب شده روی نانوفایبر) نسبت به گروه کنترل 2 (کشت سلول های تازه روی نانوفایبر) کاهش معنی داری داشت p≤0.01)). در پایان کشت تمامی ژن های اختصاصی اسپرماتوگونی بیان شدند ولی کاهش معنی داری در بیان نسبی برخی ژن های اسپرماتوگونی در کشت سلول های منجمد- ذوب شده روی نانوفایبر دیده شد.
نتیجه گیرینانوفایبرPLLA باعث افزایش تکثیر سلول های بنیادی اسپرماتوگونی تازه و منجمد-ذوب شده در محیط کشت می شود ولی بر میزان نسبی بیان ژن های اسپرماتوگونی اثری ندارد.
کلیدواژگان: نانوفایبر PLLA، سلول بنیادی اسپرماتوگونی، انجماد -
صفحه 295هدفبررسی اثر تابش لیزر کم توان بر میزان آزادسازی فاکتور های رشد از فیبروبلاست های انسانی کشت داده شده در محیط کشت محتوی غلظت زیاد گلوکزمواد و روش هافیبروبلاست های پوست انسانی تحت شرایط استاندارد کشت داده شدند تا به تراکم مناسب برسند. سپس سلول ها به مدت یک و دو هفته در محیط با غلظت بالای گلوکز (15 میلی مولار بر لیتر) تیمار شدند. لیزر کم توان هلیوم-نئون بر چاهک های گروه تجربی تابانده شد، در حالی که گروه شاهد لیزر دریافت نکردند. سلول ها با سه دوز 5/0، 1 و 2 ژول بر سانتی متر مربع طی سه روز متوالی تحت تابش قرار گرفتند. میزان آزادسازی فاکتور های اینترلوکین 6 و فاکتور رشد فیبروبلاست بازی به وسیله آزمون الایزا ارزیابی شدند. توزیع داده های زیر گروه های شاهد و تجربی هر گروه با Student t test یا Mann-Whitney-U آزمون شد.یافته هاتابش با هر یک از دوز های 5/0 (p =0.049) و 1 ژول بر سانتی متر مربع (p =0.027) باعث افزایش آزادسازی فاکتور اینترلوکین 6 از فیبروبلاست هایی شد که به مدت یک هفته در محیط با غلظت بالای گلوکز کشت داده شده بودند. تابش لیزر با دوز ژول بر سانتی متر مربع 1 باعث افزایش معنی داری در میزان آزادسازی فاکتور bFGF از فیبروبلاست های انسانی شد که هم به مدت یک هفته (p=0.047) و هم دو هفته (p=0.04) در محیط با غلظت بالای گلوکز کشت داده شده بودند.نتیجه گیریاین مطالعه نشان داد که تابش لیزر کم توان هلیوم-نئون می تواند بر آزادسازی فاکتور های رشد از فیبروبلاست هایی که درون محیط با غلظت طبیعی گلوکز و فیبروبلاست هایی که در دو آزمایش مجزا به مدت یک و دو هفته درون محیط با غلظت بالای گلوکز کشت داده شده بودند در چگالی انرژی های پایین اثر تحریکی مثبت داشته باشد.
کلیدواژگان: درمان با لیزر کم توان، فیبروبلاست های انسانی، اینترلوکین 6، فاکتور رشد فیبروبلاست بازی -
صفحه 305هدفبررسی نقش لپتین درالقا رادیکال های آزاد اکسیژنی در پلاسمای مایع منی موش صحرایی بالغمواد و روش ها65 موش صحرایی نر به طور تصادفی انتخاب و به 4 گروه تقسیم شدند. حیوانات گروه کنترل طبیعی سالین دریافت کردند و موش های گروه های دو، سه و چهار، لپتین را با سه دوز متفاوت 5، 10 و 30 میکروگرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی و یک بار در روز به مدت7، 15و42 روز دریافت کردند. سطوح رادیکال آزاد اکسیژنی و بیان لپتین به ترتیب با روش های -DA DCFH و ایمونوهیستوشیمی اندازه گیری و پارامترهای اسپرم با نرم افزارCASA بررسی شد. آزمونANOVA دوطرفه به همراه آزمون تعقیبی Tukey برای مقایسه میانگین بین گروه ها استفاده و معنی داری در سطح 0.05>p در نظر گرفته شد.یافته هانتایج نشان دادکه تعداد اسپرم درگروه های تیمارشده با لپتین درمقایسه باگروه کنترل افزایش معنی داری داشت (0.05≥p). اثر متقابل تیمار و زمان درکل آزمایش روی تغییرات رادیکال آزاد مایع منی معنی دار بود (0.05≥p). رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی لپتین را روی لوله های سمینی فروس ورسپتور لپتین را درفضای بینابینی مشخص نمود.نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان داد که تزریق لپتین با افزایش سطح رادیکال های آزاد اکسیژنی، باعث افزایش تعداد اسپرم و افزایش اسپرم های غیرطبیعی در گروه های آزمایشی می شود.
کلیدواژگان: اگزوژنوس لپتین، رادیکال آزاداکسیژنی، پارامترهای اسپرمی -
صفحه 317هدف
اثر غلظت های مختلف مورفین بر فرا رشد نوریتی القا شده توسط استوروسپورین در سلول های 12PC بررسی شد.
مواد و روش هاسلول های 12PC در محیط کشت RPMI1640 همراه با 2/0درصد BSA کشت داده شدند. سلول ها به سه گروه،I II و III کشت در حضور غلظت های 50، 100و 214 نانومولار استوروسپورین تقسیم شدند. در هر گروه سلول ها در تیمارهای مختلف با غلظت های (تیمار1: 12-10، تیمار2: 10-10، تیمار3: 8-10، تیمار4: 6-10، تیمار5: 4-10وتیمار6: 0) مولار مورفین تیمار شدند. میزان سیتوتوکسیسیتی از طریق اندازه گیری لاکتات دهیدروژناز، میزان مرگ سلول ها از طریق رنگ آمیزی افتراقی Hoechst/PIو متوسط طول نوریت ها با استفاده از اندازه گیری طول کل نوریت ها درسلول هابررسی شد.
یافته هاارزیابی میزان سیتوتوکسیسیتی و مرگ سلولی در هر سه گروه نشان داد که میزان سیتوتوکسیسیتی و مرگ سلولی سلول ها در تیمار های 4 و 5 در مقایسه با تیمار6 بیشتر و در تیمار های 1و 2 در مقایسه با تیمار 6 کمتر بود (0.05 < p). نتایج اندازه گیری متوسط طول بلندترین نوریت ها نشان داد که متوسط طول بلندترین نوریت ها در تیمار های 1و 2 گروهIII و متوسط طول کوتاهترین نوریت ها در تیمار های 4و 5 گروهI وجود دارد (0.05 p<). مطالعه مهارکننده رسبتورهای اپیوییدی نشان داد که نالتروکسان منجر به برگشت آثار مورفین می شود (<0.05 p).
نتیجه گیرینتایج بررسی حاضر پیشنهاد می کند که مورفین در دوزهای پایین منجر به بهبود فرا رشد نوریتی القا شده برگشت پذیر و کوتاه اثر توسط استوروسپورین در سلول های 12PC می شود.
کلیدواژگان: مورفین، استوروسپورین، فرارشد نوریتی، PC12 -
صفحه 329هدفایجاد یک مدل حیوانی و ایجاد یک تخریب سریع در سلول های مویی حلزون درآن با استفاده از آمیکاسین و فورزیماید و سپس ارزیابی عملکرد گوش رت با استفاده ازDPOAE (Distortion product otoacoustic emission)مواد وروش ها48 رت از نوعSprague dawley (سن 12 هفته) به صورت تصادفی به شش گروه هشت تایی تقسیم شد. به جز گروه کنترل سایر گرو ها به ترتیب 5/0، 75/0، 1، 25/1 و 5/1 میلی گرم برگرم آمیکاسین به طریق زیر جلدی دریافت کردند. سپس به تمام گرو های دریافت کننده آمیکاسین بعد از 30 دقیقه فوروزیماید به میزان 1/0 میلی گرم برگرم به طریق داخل صفاقی تزریق شد. DPOAE تمام رت ها قبل و 72 ساعت بعد از تزریق دارو ها اندازه گیری و سپس مقاطع بافتی از حلزون گوش رت ها تهیه شد.داده ها با استفاده ازنرم افزار SPSS (ویرایش 17) و آزمون آماری ANOVA و تی زوج شده در سطح معنی داری (0.05 p≤) تجزیه تحلیل شد.یافته هادر رت های دریافت کننده آمیکاسین- فوروزیماید DPOAEs در فرکانس های 2 تا 8 کیلو هرتز به طور معنی داری کاهش پیدا کرد ((p≤0.05. بیشترین تغیرات DPOAE در رت های دریافت کننده 1 تا 5/1 میلی گرم بر گرم آمیکاسین مشاهده شد. مطالعات بافت شناسی تایید کننده تخریب سلول های مویی حتی در پیچ راسی دراین محدوده دارویی بود.نتیجه گیریبرای ایجاد یک مدل ناشنوای ناشی از بین رفتن می توان از ترکیب آمیکاسین و فوروزیماید 1/0 میلی گرم برگرم و برای تایید این ناشنوایی از ثبت DPOAE استفاده کرد.
کلیدواژگان: آمیکاسین، فوروزیماید، Hair cell loss، DPOAE، رت -
صفحه 337پروتئین های شوک حرارتی گروهی از پروتئین های هومولوگ است که توسط یک خانواده مولتی ژن کد می شود و براساس اندازه و عملکرد به پنج گروه تقسیم می شود که عبارتند از: HSP27، HSP60، HSP70، HSP90 و HSP100. پروتئین های شوک حرارتی می تواند از نظر ساختمانی بیان شده و بیان آن ها در اثر استرس حرارتی یا متابولیکی افزایش یابد. HSPA2/Hsp70-2 یک پروتئین 70 کیلودالتونی است که از نظر ساختمانی در بیضه بیان می شود. این پروتئین برای بلوغ اسپرم ضروری است و با ناباروری ارتباط دارد. نشان داده شده است که HSPA2 در بیضه انسان در دو فاز بیان می شود. 1) میوز به عنوان محتوای کمپلکس سیناپتونمال و 2) اسپرمیوژنز در هنگام بلوغ و به عنوان شاخص بلوغ اسپرم معرفی می شود. چندین عملکرد پروتئین HSPA2 در بیضه انسان عبارتند از: پیچش پروتئین، تشکیل و دسیناپس کمپلکس سیناپتونمال، ترمیم شکست های رشته DNA، بازسازی غشای پلاسمایی و زدودن سیتوپلاسم اضافی. تحقیقات اخیر نشان می دهد که HSPA2 نقش کلیدی در اسپرماتوژنز دارد. بنابراین هدف از انجام این مطالعه زیستی – بالینی، بررسی نقش و تاثیر پروتئین شوک حرارتی A2 درناباروری مردان است.
کلیدواژگان: HSPA2، اسپرماتوژنز، بلوغ اسپرم، ناباروری -
صفحه 359در این بررسی یک مورد واریاسیون نادر انشعابات شریان براکیال گزارش شده است. طی تشریح جسد یک مرد حدودا 65 ساله نژاد قفقازی در سالن تشریح دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند مشاهده شد که شریان اولنار در ثلث تحتانی بازو از شریان براکیال منشعب شده و به صورت زیر پوستی در ساعد نزول کرده است. سپس با عبور از روی فلکسور رتیناکولوم وارد کف دست شده و با شاخه کف دستی سطحی شریان رادیال آناستوموز نموده و قوس شریانی کف دستی سطحی را تشکیل داده است. شاخه های شریانی بین استخوانی مشترک و راجعه های اولنار به جای شریان اولنار از رادیال در حفره کوبیتال منشاء می گرفت. از آنجایی که شریان های رادیال و اولنار به طور وسیعی در کاتتریزاسیون قلبی، آنژیوگرافی عروق کرونر و تزریقات شریانی ناحیه ساعد و همچنین اعمال جراحی قلب و پیوند کلیه مورد استفاده قرار می گیرند، بنابراین آگاهی از واریاسیون آن ها دارای اهمیت بالینی زیادی است.
کلیدواژگان: واریاسیون آناتومیکی، شریان براکیال، شریان اولنار، شریان رادیال، ساعد
-
Page 269PurposeThe aim of this study was to evaluate the effect of NT-3 on the decrease of the differentiation time of bulge stem cells of rat hair follicle from neuron like cells.Materials And MethodsThe bulge region of the rat whisker was isolated from and cultured in DMEM/F12 supplemented with epidermal growth factor (EGF) in 3 groups for 7,8 and 9 days. Then 10 ng /ml NT-3 was added to each group for 3 days. Finally, cell differentiation was assessed by immunocytochemistry using βⅢ-tubulin antibody and the result was compared with control groups.ResultsAccording to our results hair follicle bulge stem cells expressed CD34 and Nestin in 7-9 and 10-12 first days after cultivation respectively. By using NT-3 duration differentiation process the cells showed positive reaction to βⅢ-tubulin antibody.ConclusionThe results indicate that NT-3 can affect on differentiation speed even in less than 10 days.
-
Page 279Purpose
To investigate of the effects of a poly L-lactic acid (PLLA) nanofiber scaffold on proliferation of frozen-thawed neonate mouse spermatogonial stem cells.
Materials And MethodsSpermatogonial cells were isolated from neonatal 3-6-day-old NMRI mice testes by two steps enzymatic digestion and differential plating. The isolated spermatogonial cells were divided into four culture groups: 1) fresh spermatogonial cells, 2) fresh spermatogonial cells seeded onto PLLA 3) frozen-thawed spermatogonial cells, 4) frozen-thawed spermatogonial cells seeded onto PLLA. Cells in all groups were cultured in DMEM supplemented with 5% FCS and 10 ng/ml GDNF for 3 weeks. Diameter and number of clusters which were determined during the culture and semi-quantitative RT-PCR were carried out at the end of 3rd week for all culture groups. Presence of spermatogonia at the culture was determined by reverse transcription polymerase chain reaction (RT-PCR) for several important spermatogonial markers (PLZF, Oct4, GFRα-1, VASA, ITGA6 and ITGB1). The significancy of the data was analyzed using Repeated Measures and ANOVA tests.
ResultsThe findings indicated that the viability rate of the fresh cell (control 1 and exprimental 1) and the frozen cells after thawing(control 2 and exprimental 2) were 89.25±2.2 and 63±3.56, respectively and the differences were significant (p<0.001). In vitro culturing of spermatogonial cells on PLLA significantly increased the formation of cell clusters in comparison with those of the control groups (p≤0.001). Although the differences of the diameters of clusters in the fresh cell groups were not significant, culturing of frozen-thawed cells on PLLA significantly decreased their diameters(p≤0.01). There was a significant down-regulation of spermatogonial genes in the frozen-thawed groups after three weeks of culture.
ConclusionsThe spermatogonial cells seeding on PLLA can increase in vitro cluster formation of neonate fresh and frozen-thawed spermatogonial cells.
-
Page 295PurposeLow level laser therapy is suggested as a new therapeutic method in diabetic wound healing. This survey aimed to evaluate the effects of low level laser on human fibroblasts cultured in high glucose cultures.Materials And MethodsThe human skin fibroblasts were cultured under standard condition. The cells were cultured in high glucose culture medium (15mM/L) for a week and two weeks before laser irradiation. The irradiation was carried out with Helium-Neon (He-Ne) laser unit on the case groups. Control cells did not receive laser. The cells were irradiated with three doses of 0.5, 1 and 2 J/cm2 on three consecutive days. The releasing rates of Interleukin 6 and Fibroblast growth factor were evaluated by ELISA (enzyme-linked immunoabsorbent assay). Data were analyzed by student t test or Mann-Whitney-U test.ResultsAll three doses of 0.5 (p=0.049), 1 J/cm2 (p=0.027) had a stimulatory effect on releasing rate of IL-6 of the fibroblasts cultured in culture medium with high glucose concentration in comparison with hyper glycemic non irradiated cells. Low level laser therapy (LLLT) with energy density of 2 J/cm2 induced the release of bFGF of the fibroblasts cultured in culture medium with high glucose concentration for one and two weeks (p=0.047 and p=0.04 respectively).ConclusionThis study showed that LLLT has stimulatory effects on the release of Interleukin 6 and basic fibroblast growth factor from cultured human fibroblasts in high glucose medium in one week and two-week tests.
-
Page 305PurposeThe Increase of oxidative stress production a causes after oxygen free radicals one of the factors involved in male infertility. In this study the role of leptin in product reactive oxygen species in seminal plasma in adult rat were evaluatedMaterials And MethodsSixty-five male rats were randomly divided into four groups. The control group receives normal saline and other animal, in experimental groups 2, 3 and 4 were given daily intraperitoneal leptin injections of 5, 10, or 30 mg/kg body weight for 7, 15 and 42 at all. Reactive Oxygen Species Levels and Expression of leptin were measured respectively with DCFH-A and immunohistochemical and sperm parameters were assessed by computer-assisted semen analysis (CASA). Two ways ANOVA with Tukey post hoc test were conducted to compare mean of groups. P-value < 0.05 was considered significant.ResultThe results show that sperm count was higher in treated groups than that of control group. These differences were significant (p≥0.05). The interaction between treatment and time showed significant effect on ROS variations.After immune staining leptin were found in the seminiferous, tubules and Leptin receptor were found in the interstitium.Conclusionthe results of this study indicate that leptinadministration by increasing levels of oxygen free radicals, may lead toincrease of sperm count and the number of abnormal sperm in the experimental groups
-
Page 317Purpose
The present study was conducted to evaluate the effect of different concentrations of morphine on staurosporine-induced neurite outgrowth in PC12 cells.
Materials And MethodsPC12 cells were cultured in RPMI1640 culture medium supplemented with 0.2% BSA. Cells were divided into three groups; I, II and III, culture in the presence of 50, 100 and 214 nM staurosporine respectively. In each group cells were treated with different concentrations (10-12, 10-10, 10-8, 10-6, 10-4 and 0.0 M) of morphine; treatments 1, 2, 3, 4, 5 and 6; respectively. The percentage of cytotoxicity was performed by lactate dehydrogenase assay. The percentage of death cell was assessed by Hoechst/PI differential staining. Total neurite length was measured.
ResultsIn all groups, the percentage of cytotoxicity as well as the percentage of cell death in treatments 4 and 5 was higher and in treatments 1 and 2 was lower than that of treatment 6 (p<0.05). In group III, total neurite length in treatments 1 and 2 was higher than that of treatment 6 and in group I, total neurite length in treatments 4 and 5 was lower than treatment 6(p<0.05). Opioid receptor antagonist (naltrexone) was caused reversed the effects of morphine (p<0.05).
ConclusionOur results suggest that morphine at low concentrations should improve staurosporine-induced neurite outgrowth in PC12 cells.
-
Page 329Purposethe aim of thos survey is establishment of an animal model through which a rapid distortion of the hair cell of cochlea administering amikacin and furosemide and using distortion product otoacoustic emission (DPOAE) the functioning of rat’s ear would be assessed.Materials And MethodsForty-eight male Sprague dawley rats (with average of weight 200-250g, 12 weeks post natal) were randomly divided into six equal groups. Except the control group the rest received 0.5mg/g, 0.75mg/g, 1mg/g, 1.25mg/g, and 1.5mg/g, of subcutaneous amikacin respectively. 30 minutes later every rat received 0.1mg/g of furosemide intrapritoneally. DPOAE of rats was measured prior to these injections and 72 hours later. Then tissue section of the rat’s cochlea was prepared.Data were analyzed by means of SPSS (version 17) and ANOVA test and paired sample T test at the significant level of p≤ 0.05.ResultsAll the cases had a significant decrease in their DPOAE with the frequencies 2KHz-8KHz (p≤0.05).The most change in DPOAE was in rats which had received 1mg/g – 1.5mg/g amikacin. Histological studies approved distortion of hair cell even within the apical turn.ConclusionTo establish a deafness model due to losing hair cells, it is recommended to use a combination of 1mg/g amikacin and 0.1mg/g furosemide. Besides, DPOAE can be used to approve deafness.
-
Page 337The heat shock proteins (HSPs) are a group of homologous proteins encoded with a multigene family. They can be divided into five groups based on both size and function; including HSP27, HSP60, HSP70, HSP90 and HSP100. Expression of HSPs can be constitutive and can increased when cells undergo metabolic and/or heat stress. HSPA2/Hsp70-2 is a kind of HSP70 and constitutively expressed in testis. This protein is essential for sperm maturation and is associated with infertility. HSPA2 expression has been shown to occur in two phases in human testis; 1) meiosis as an element of the synaptonemal complex and 2) spermiogenesis durinat sperm maturation and is considesered as an index for matured sperm. Several functions have been proposed for HSPA2 protein in human testis including; protein folding, formation and desynapsis of synaptonemal complex, repair of DNA strand breaks, plasma membrane remodeling, and the removal of excess cytoplasm. Background literature suggests that HSPA2 play a key role in spermatogenesis. Therefore, the aim of this biological- medicine study was the evaluation of the role and effect of HSPA2 in male infertility.
-
Page 359Variations in the arterial pattern of the upper limb are abundant and diverse and have been observed frequently either in cadaver dissection or in clinical practice and reports. In the most of these reports, radial or ulnar arteries were commonly involved, which can be damaged during surgical procedures. This report presents a case of a rare variation in arising branches of brachial artery. During routine anatomical dissection of a cadaver about 65-years-old Caucasian male, in anatomy department of Birjand University of Medical Sciences a variation in ulnar artery was observed. This variant artery arose from the lower third of the brachial artery, passed subcutaneously in the forearm. In the hand, this artery coursed over the flexor retinaculum and anastomosed with the superficial palmar branch of the radial artery to create the superficial palmar arch. Common interosseus and ulnar recurrent branches, arose from the radial artery, instead of, the ulnar artery in cubital fossa. As the radial and the ulnar arteries are widely used in cardiac catheterization, coronary angiography, arterial injections in the forearm, as well as cardiac surgery and kidney transplantation, hence, awareness of their variations are important clinically.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.